رفتم و باقی روز را به کارهای معمول گذراندم. فردا نیز همین طور. دم‌دم‌‌های عصر دوباره به #هتل_هیلتون رفتم و سراغ آقای #شرکا را گرفتم. شرکا که مرا دید فوراً #گاسپاریان را صدا زد. گاسپاریان آمد با چند دست لباس [...]

پودرها را برایم در پاکتی ریخت و آن را به دست گرفتم و از شرکا خداحافظی کردم و به خانه آمدم. شب، پودر را روبه‌رویم گذاشتم و با دقت وارسی‌اش کردم. رفت‌وآمد به کارخانه #مختاری و شریکش مرا با ساخت [...]

کارگاه من از یک اتاق کوچک و یک حیاط کوچک در جاده تهران نو تشکیل می‌شد و خانه هم از فرح‌آباد به شهرآرا منتقل شده بود. فاصله بین خانه و کارگاه بسیار طولانی بود و هر روز من این مسیر [...]

حالا وقت آن بود که حوزه فروشم را گسترده‌ترکنم. به پیشنهاد حریری اول به سبزه میدان رفتم. حریری در سبزه میدان دوستانی داشت و من به دوستان او خریدهایش را شرح می‌دادم. اگر این پا و آن پا می‌کردند از [...]

اما فردای آن روز این نگرانی‌ام نیز برطرف شد؛ زیرا حریری کارش را خوب بلد بود و می‌دانست چه می‌کند. او نخست چند کیسه را جلوی پیشخوان چید تا مشتری‌ها ببینند. هر #مشتری که به سراغش می‌آمد لابه‌لای حرف‌ها و [...]

برو ببین می‌توانی بفروشی یا نه!و صدایش هنوز هم که هنوز است در ذهنم طنین‌انداز است. از پله‌ها پایین آمدم و دوباره به بازار امین‌الملک رفتم. وارد مغازه آقای حریری شدم و ماجرا را برایش تعریف کردم. گفتم که یک [...]

روزها می‌گذشت و من همچنان عابر خیابان‌های دراز و دالان‌های باریک بازارها بودم تا این که یک روز که( بعدها فهمیدم در روزهای کوتاه و بلند زندگی‌ام روز سرنوشت‌سازی بوده است) آقای حریری به من گفت: «آقای حسین نقی‌زاده مختاری [...]

روند فروش #پودرهایی که امانی به مغازه‌دارهای بازار امین‌الملک سپرده بودم آن‌قدر اندک بود که دردی از من دوا نمی‌کرد و در مجموع تلاشم حاصلی نداشت جز این که من با آن مغازه‌دارها آشنا شدم. یکی از آن‌ها که از [...]

آن روزها من هم مثل خیلی‌های دیگر نگاهم به بازار بود. روزها به بازار می‌رفتم تا کاری دست و پا کنم و شب‌ها خسته و ناکام به خانه برمی‌گشتم. رفته رفته وضعیت معیشتی‌ام سخت و سخت‌تر می‌شد. در اوج روزهای [...]