در نگاه گلرنگ، «خانواده» مفهومی محدود به مرزهای شناسنامه نیست؛ ریشه در باوری دارد که هر همکار را عضوی از یک مجموعه بزرگ‌تر می‌داند؛ مجموعه‌ای که بر شانه‌های کرامت انسانی، مسئولیت‌پذیری و عشق به این سرزمین استوار است.
این اندیشه بر این اصل تکیه دارد که توسعه، تنها با افزودن بر تعداد کارخانه‌ها حاصل نمی‌شود؛ توسعه زمانی اصیل است که دایره همدلی بزرگ‌تر شود و فرصت اشتغال، شأن و امید را برای انسان‌های بیشتری فراهم کند.
چنین نگاهی است که یک سازمان را به خانواده‌ای بیش از ۶۵ هزار ‌نفری بدل کرده است؛ خانواده‌ای که اعضایش نه براساس پیوند خونی، که بر مبنای پیوند اندیشه، تلاش و هدف مشترک کنار هم ایستاده‌اند؛ خواهران و برادرانی که در زیر سقف صنعت و اشتغال‌آفرینی خانواده‌ای به گستردگی یک جهان عشق را معنا و تفسیر کرده‌اند.

ره‌آفرین دهم، روایت مکتبی است که با اندیشه‌ی استاد فقید محمدکریم فضلی آغاز شد و امروز در رفتار و منش فرزند خلف ایشان جناب آقای دکتر مهدی فضلی و هزاران همکار خانواده‌ی گلرنگ ادامه دارد.
حکایت «فراتر از مرزهای یک شناسنامه» بازخوانی همین تفکر است؛ دعوتی است به گسترده‌تر کردن دایره‌ی همدلی سازمانی و یادآوریِ مسئولیتی که بر دوش همه‌ی ماست:
ساختن فردایی بهتر برای مردمان این سرزمین، با گام‌هایی که اثری بزرگ در مسیر امید می‌گذارند.
و این است راه گلرنگ؛ از دیرباز، تا امروز، برای فردا…