خبرگزاری ایلنا ـ شنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۸
یادداشت ـ مصطفی بصیری
اهمیت کار و کارآفرینی در رشد پایدار و بهبود سطح زندگی جامعه، بی نیاز از توضیح و تفصیل است و امروزه توجه عمیق، جدی و علمی به این مقوله یکی از مهم ترین پایه‌های توسعه و تعالی جوامع است. از همین روست که پرداختن به تجربه‌ها و تلاش‌های کارآفرینان موفق و اثرگذار در سطح جهانی مورد تأمل ویژه است چرا که اشتراک این تجربه‌ها و اندیشه‌ها می‌تواند در الگو گرفتن و کوشش مضاعف جوانان و مدیران نوآمده نقش اساسی ایفا کند.
کتاب‌ها و مقالات فراوانی در ارتباط با زندگی و رویکردهای کارآفرینان موفق جهان در ایران نیز منتشر شده است که جای خرسندی ست اما مسلماً زندگی و اندیشه‌های کارآفرینان بزرگ ملی با توجه به بستر مشترک جامعه ایرانی و اشتراک فرهنگ بومی کسب و کار، بسیار فراتر و عمیق تر از مصادیق جهانی می‌تواند اثربخش و سازنده باشد.
یکی از چهره‌های ممتاز و ارجمند عرصه‌ی کارآفرینی ملی، استاد حاج محمد کریم فضلی بنیانگذار گروه صنعتی گلرنگ است که هفتم اردیبهشت ماه نیز سالروز تولد ایشان است و این نوشتار به همین بهانه سعی دارد به گوشه‌ای از ویژگی‌های خاص سبک مدیریتی استاد فضلی بپردازد. ایشان در سال 1311 در تویسرکان متولد شدند، در طول زندگی پربار و پرفراز و نشیب خود سطوح مختلف کسب و کار را آزموده و با اعتماد به نفس و افزودن به عمق مطالعات و دانش خویش، از راه اندازی یک کارگاه کوچک تولید محصولات شوینده تلاش‌های خود را آغاز نمودند و این تلاش‌ها بنیان مجموعه‌ای را گذارد که امروز با ایجاد اشتغال برای بیش از 20 هزار نفر از هموطنان و با تولید محصولات متنوع و شکل دادن به برندها و شرکت‌های گسترده، یکی از پویاترین و بالنده ترین گروه‌های صنعتی کشور است.
مراجعه خوانندگان گرانقدر به وب سایت گروه صنعتی گلرنگ، می‌تواند به شکل کامل تری زمینه‌ی آشنایی با این گروه صنعتی را فراهم آورد، هم آشنایی با برندهای بزرگی چون: گلرنگ، اویلا، فامیلا، اوه، سافتلن، اکتیو و… از این طریق میسر است و هم مطالعه بیشتر درباره گروه‌های صنعتی و شرکت‌های متنوع عضو گروه صنعتی گلرنگ. گروه‌ها و شرکت‌هایی چون: گروه سرمایه گذاری کورش، گروه صنعتی پاکشو، صنعت غذایی کورش، فروشگاه‌های زنجیره‌ای افق کوروش، گروه دارویی گلرنگ و بسیاری شرکت‌های فعال و بالنده دیگر… همین اشاره‌های اجمالی به نتایج تلاش‌ها و سبک مدیریتی استاد فضلی کافی ست تا بدون اغراق بر اهمیت معرفی چنین شخصیتی در عرصه‌ی کارآفرینی ملی گواهی دهد و ضرورت پرداختن به ابعاد فکری و کاری ایشان در قالب کتاب‌ها، مقالات و پایان نامه‌ها و… را نمایان سازد. در همین زمینه کتاب « زندگی و اندیشه‌های بنیانگذار گروه صنعتی گلرنگ» با عنوان « دریا شود آن رود» را باید نام برد که در سال 1393 منتشر شده است و می‌تواند منبع مناسبی برای علاقمندان باشد. هر چند چاپ و توزیع گسترده تر چنین آثاری همچنان نیازمند همت و اهتمام افزون تر است.
یکی از نکات مهمی که نگارنده از رهاورد فعالیت چندین ساله در گروه صنعتی گلرنگ و توفیق شناخت نزدیک تر از اندیشه‌ها و رویکردهای استاد فضلی می‌تواند برشمرد (گذشته از نظم و دقت نظر مثال زدنی، مهر و عطوفت عمیق نسبت به هم میهنان و همکاران، خستگی ناپذیری و کوشایی و…،) نگاه ویژه ایشان به مسایل و رویدادهای مختلف است که آن را می‌توان نگاه حکمت آمیز و حکیمانه برشمرد. در تعابیر قدما آمده است که حکمت به معنای علم با ارزشی است که همراه با عمل باشد و معادل فارسی آن نیز فرزانگی است. علی بن محمد جرجانی در «التعریفات»، حکمت را اینگونه تعریف کرده است: «دانشی که آدمی به کمک آن افعالش را از روی تدبیر و اتقان انجام می‌دهد.»
این دانش البته در هر عرصه‌ای گذشته از شاخه‌های تخصصی، مجموعه‌ای از شناخت و مطالعات و ژرف نگری‌های علمی و عملی را شامل می‌شود که زمینه‌های مختلفی چون فرهنگ عمومی، ادبیات، جامعه شناسی و تاریخ و… را نیز در بر دارد. برخورداری از نگاه حکمت آمیز و اندیشه برآمده از فرزانگی، بنیانی اساسی و سازنده برای شکل دادن به مجموعه‌ای کارآفرینانه است که فراتر از تعاریف رایج تخصص گرایی علمی در این دوران، عمل می‌کند و محتوا و فرهنگی سازمانی را موجب می‌شود که اهداف بلند مدت و استراتژی‌های کلان آن نه فقط امروز که آینده را نشان گرفته و نه فقط انتفاع مادی و لحظه‌ای، که ثمربخشی اجتماعی و انسانی را آن هم در افقی گسترده نمایان می‌کند. اساساً بدون این جهان بینی و اندیشه بنیادی، ایجاد مجموعه‌های بزرگ و ملی میسر نیست، چرا که اگر غرض برخورداری مالی و مادی صرف باشد سقفی کوتاه و افقی محدود دارد و معطوف به آینده نیز نیست. باید به حمکت نیاکان اعتقاد داشته باشی که زحمت کاشت درختی را بکشی که ممکن است خود ثمرش را نبینی ! و با رضایت خاطر نیز بگویی: «دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم و دیگران بخورند.»
متأسفانه امروزه اکتفا به تخصص گرایی (به معنی عدم بهره مندی از دانش‌های عمومی و مبنایی)، به شکل گرفتن و به عرصه آمدن نیروهایی در برخی صنایع و بخش‌های فعال کشور منجر شده که همه‌ی دانش و آگاهی خود را در رشته تخصصی خود دنبال می‌کنند که هرچند این رویکرد می‌تواند به حضور کارشناسان زبده و توانمند منجر شود، اما نمی‌تواند منجر به ظهور کار آفرینان و مدیران جامع نگری گردد که توانایی ایجاد نتایج بزرگ و سازنده را خواهند داشت.
استاد فضلی و تأمل در زندگی و اندیشه‌هایش، به خوبی الگو و نمونه‌ای از یک کارآفرین فرزانه را نمایان می‌سازد که بر اهمیت حلقه مهم حکمت ورزی و جامع نگری در عرصه مدیریت کلان سازمان‌ها صحه می‌گذارد. برای ایشان در سالروز میلادشان امید طول عمر با عزت و برای نسل جوان این مرز و بوم آرزوی بهره مندی از تجربه‌های این بزرگوار و دیگر کارآفرینان ملی و مردمی، از جمله فرزند شایسته شان جناب دکتر مهدی فضلی را دارم: زندگی خون سرخ می‌خواهد/ فخر و اقبال رایگانی نیست.
ثبت ديدگاه
برای ثبت دیدگاه باید وارد شوید.