نکته‌هایی در باب وقتشناسی: استفاده‌ی گوارا از وقت
نویسنده: مهدی طهوری
عمر، سرمایه‌ی عظیمی است که زندگی در اختیار ما قرار داده است. این سرمایه از دقایق و لحظه‌ها تشکیل شده است. در این جا قصد نداریم جمله‌ی معروف «وقت طلاست» را پیش بکشیم و بگوییم معمولا انسان‌ها در حال وقت تلف کردن و زیان کردنند! نه! منظور، فقط یادآوری نکته‌های کوچکی است که می‌تواند ما را یاری برساند تا زیباتر، لذت‌بخش‌تر و جالب‌تر از وقت خود استفاده کنیم. با ما همراه باشید.
وقت ما معمولا یا در اختیار ضرورت‌هاست یا به لذت‌ها سپری می‌شود. اتفاقاتی که غیر از این است باعث تاسف و آزار و اذیت است. اگر دیدن یک سریال یا گوش سپردن به یک موسیقی، چیزی به ما یاد نمی‌دهد، اما واقعا برای ما لذت‌بخش است؛ باز هم این فعالیت، فعالیت باارزشی است زیرا سرگرم‌کننده و گواراست اما اگر از سر ناچاری یا به خاطر دیگران به دیدن فیلمی بنشینیم که دوست نداریم؛ کتابی را دست بگیریم که چیزی به ما یاد نمی‌دهد و لذتی هم ندارد یا آهنگ بی‌مایه‌ای را بشنویم که ربطی به ما ندارد؛ این اتلاف وقت است.
اگر مجبورید دقایق زیادی را به تلفن کسی جواب بدهید که صحبت کردن با او لذتی برای شما ندارد (و شاید آزاردهنده هم هست) این اتلاف وقت است.
اگر در ترافیکی طولانی قرار گرفته‌اید و هیچ برنامه‌ای جز سپری کردن ترافیک ندارید، این اتلاف وقت است.
اگر به مطب دکتر رفته‌اید و مجبور شده‌اید سه یا چهار ساعت منتظر بمانید و هیچ کاری برای انجام دادن نداشته‌اید، این اتلاف وقت است.
وقتشناسی بیشتر از هر چیزی وابسته به عادت است. می‌توانیم عادت کنیم از تک تک لحظاتمان بهره ببریم زیرا روش‌های ساده‌ای برای این کار وجود دارد که معمولا از آن‌ها غافلیم. نخستین قدم این است که هیچ وقت غافلگیر نشویم. همیشه چیزی سرگرم‌کننده همراهمان باشد. اگر گوشی ما اینترنت دارد، به جهان بی‌نهایت دانش و اخبار وصلیم به شرط آن که شارژ داشته باشد و ما را درست در لحظه‌ای که به آن احتیاج داریم تنها نگذارد. اگر گوشی ما به اینترنت متصل نیست می‌توانیم از قبل کتاب‌های صوتی یا پی دی اف در آن بریزیم. اگر امکانش را داریم خوب است همیشه کتابی همراهمان باشد، به ویژه کتابی که آرزوی خواندنش را داریم اما معتقدیم وقتی برای خواندنش وجود ندارد. شاید این وقت، در صف بانک، در مطب دکتر یا پشت یک در، هنگام تاخیر یک جلسه به ما هدیه شود.
نباید گمان کنیم تقسیم اوقات شبانه‌روزی برای فعالیت‌هایمان و برنامه‌ریزی درمورد آن‌ها کار بیهوده‌ای است. نباید فکر کنیم برنامه‌های مرتب خواب و بیداری و غذا، زندگی ما را یکنواخت می‌کند. نظم ساعات کمک می‌کند به میزان قابل توجهی در وقت صرفه‌جویی کنیم. برنامه‌ریزی‌ها یاری‌دهنده‌اند و عمل کردن براساس برنامه‌ریزی، صرف وقت را لذت‌بخش می‌کند.
بخشی از وقت باید صرف به دست آوردن چیزهایی شود که به آن‌ها علاقه‌مندید. خیلی ساده می‌توانید یک روز به یک شهر کتاب مراجعه کنید و مجله‌های گوناگون را ورق بزنید. هر مجله‌ای که به نظر شما جالب رسید و چند مطلب خواندنی داشت بخرید و در کیف خود بگذارید. به این ترتیب چیزی سرگرم‌کننده دارید که آموزنده و مطابق سلیقه‌ی شماست. همین کار را می‌توانید درباره‌ی کتاب‌ها انجام دهید. صفحاتی از کتاب‌ها را بخوانید و هر کدام را دوست داشتید بخرید.
یادگیری روش‌های سرچ در اینترنت و یادداشت برداری درمورد علایق بسیار لذت بخش است. این روزها هر جایی اراده کنیم می‌توانیم چیزی بنویسیم زیرا دست کم موبایل ما همراه ماست. هر چیز جالبی را می‌توانیم یادداشت کنیم و در وقت فراغت درباره‌اش در گوگل سرچ کنیم.
حتی اگر راننده هستید می‌توانید ترافیک را قابل تحمل‌تر کنید. کافی است برگه‌های کوچکی تهیه کنید و پشت و روی آن‌ها لغات زبان یا شعر یا هر چیز کوتاه دیگری بنویسید. تکیه کردن به رادیو یا شنیدن موسیقی به دلیل تکراری بودن وقت را زیباتر نمی‌کند مگر آن که به کتابی صوتی یا محتوایی آموزشی گوش فرادهید.
با دوری از آدم‌های حراف یا قطع صحبت آنان می‌توانید کلی زمان برای خود بخرید. اگر کسی به شما تلفن کرد و حرافی کرد سریع بگویید: «ببخشید، الان نمی‌توانم با شما حرف بزنم.» و دقایق زیادی را صرفه‌جویی کنید.
ثبت ديدگاه
برای ثبت دیدگاه باید وارد شوید.